Govinda Damodara Madhaveti

Govinda Damodara Madhaveti is a famous prayer written by Bilvamangala Thakura, the famous blind Vaishnava saint. Bilvamangala was a devotee in his previous birth. But in his birth as Bilvamangala, he forgot devotional service and became completely engaged in sense-gratification. Completely attached to women, he had many mistresses.

On a stormy night, in torrential rain, he swam across a river, climbed across the compound wall and with great difficulty, managed to reach his mistress' chamber. His mistress, astounded that this man had come to visit her in such scary weather, exclaimed, "If only you had a bit of this attachment for Krishna......" On hearing this exclamation, Bilvamangala immediately had an awakening of senses. He left for holy places immediately, seeing his mistress as his first teacher. Because she was the one who taught him the first step to Krishna Consciousness in his present birth.

Even while worshiping Krishna in holy places, he could not control his attraction to women. He thus poked out both his eyes, blinded himself and for the rest of his life, lived happily as a Krishna-conscious saint. His famous prayer, Govinda Damodara Madhaveti is simply a classic. An artist's true talent comes out only when he is performing in front of a captive audience and this is such a recordings of Panditji. The doyen of the Mewati Gharana, Sangeet Martand, Pandit Jasraj is one of the foremost vocalists in the Indian classical music scene today.He has sung this Krishna stotra in an amazing way..........masterpiece

गोविन्द दामोदर स्तोत्रं

करारविन्देन पदार्विन्दं, मुखार्विन्दे विनिवेशयन्तम्।
वटस्य पत्रस्य पुटेशयानं, बालं मुकुन्दं मनसा स्मरामि॥ (१)

श्री कृष्ण गोविन्द हरे मुरारे, हे नाथ नारायण वासुदेव।
जिव्हे पिबस्वा मृतमेव देव, गोविन्द दामोदर माधवेति॥ (२)

विक्रेतुकामाखिल गोपकन्या, मुरारी पादार्पित चित्तवृतिः।
दध्यादिकं मोहावशादवोचद्, गोविन्द दामोदर माधवेति॥ (३)

गृहे-गृहे गोपवधू कदम्बा:, सर्वे मिलित्वा समवाप्ययोगम्।
पुण्यानि नामानि पठन्ति नित्यं, गोविन्द दामोदर माधवेति॥ (४)

सुखं शयाना निलये निजेऽपि, नामानि विष्णोः प्रवदन्तिमर्त्याः।
ते निश्चितं तन्मयतमां व्रजन्ति, गोविन्द दामोदर माधवेति॥ (५)

जिह्‍वे दैवं भज सुन्दराणि, नामानि कृष्णस्य मनोहाराणि।
समस्त भक्तार्ति विनाशनानि, गोविन्द दामोदर माधवेति॥ (६)

सुखावसाने इदमेव सारं, दुःखावसाने इदमेव ज्ञेयम्।
देहावसाने इदमेव जाप्यं, गोविन्द दामोदर माधवेति॥ (७)

जिह्‍वे रसज्ञे मधुरप्रिया त्वं, सत्यं हितं त्वां परमं वदामि।
आवर्णये त्वं मधुराक्षराणि, गोविन्द दामोदर माधवेति॥ (८)

त्वामेव याचे मन देहि जिह्‍वे, समागते दण्डधरे कृतान्ते।
वक्तव्यमेवं मधुरम सुभक्तया, गोविन्द दामोदर माधवेति॥ (९)

श्री कृष्ण राधावर गोकुलेश, गोपाल गोवर्धन नाथ विष्णो।
जिह्‍वे पिबस्वा मृतमेवदेवं, गोविन्द दामोदर माधवेति॥ (१०)

क्रीडन्तमन्तर्व्रजमात्मजं स्वं समं वयस्यैः पशुपालबालैः ।
प्रेम्णा यशोदा प्रजुहाव कृष्णं गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ११॥

यशोदया गाढमुलूखलेन गोकण्ठपाशेन निबध्यमानः ।
रुरोद मन्दं नवनीतभोजी गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ १२॥

निजाङ्गणे कङ्कणकेलिलोलं गोपी गृहीत्वा नवनीतगोलम् ।
आमर्दयत्पाणितलेन नेत्रे गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ १३॥

गृहे गृहे गोपवधूकदम्बाः सर्वे मिलित्वा समवाययोगे ।
पुण्यानि नामानि पठन्ति नित्यं गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ १४॥

मन्दारमूले वदनाभिरामं विम्बाधरे पूरितवेणुनादम् ।
गोगोपगोपीजनमध्यसंस्थं गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ १५॥

उत्थाय गोप्योऽपररात्रभागे स्मृत्वा यशोदसुतबालकेलिम् ।
गायन्ति प्रोच्चैर्दधि मन्थयन्त्यो गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ १६॥

जग्धोऽथ दत्तो नवनीतपिण्डो गृहे यशोदा विचिकित्सयन्ती ।
उवाच सत्यं वद हे मुरारे गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ १७॥

अभ्यर्च्य गेहं युवतिः प्रवृद्धप्रेमप्रवाहा दधि निर्ममन्थ ।
गायन्ति गोप्योऽथ सखीसमेता गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ १८॥

क्वचित् प्रभाते दधिपूर्णपात्रे निक्षिप्य मन्थं युवती मुकुन्दम् ।
आलोक्य गानं विविधं करोति गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ १९॥

क्रीडापरं भोजनमज्जनार्थं हितैषिणी स्त्री तनुजं यशोदा ।
आजूहवत् प्रेमपरिप्लुताक्षी गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ २०॥

सुखं शयानं निलये च विष्णुं देवर्षिमुख्या मुनयः प्रपन्नाः ।
तेनाच्युते तन्मयतां व्रजन्ति गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ २१॥

विहाय निद्रामरुणोदये च विधाय कृत्यानि च विप्रमुख्याः ।
वेदावसाने प्रपठन्ति नित्यं गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ २२॥

वृन्दावने गोपगणाश्च गोप्यो विलोक्य गोविन्दवियोगखिन्नाम् ।
राधां जगुः साश्रुविलोचनाभ्यां गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ २३॥

प्रभातसञ्चारगता नु गावस्तद्रक्षणार्थं  तनयं यशोदा ।
प्राबोधयत् पाणितलेन मन्दं गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ २४॥

प्रवालशोभा इव दीर्घकेशा वाताम्बुपर्णाशनपूतदेहाः ।
मूले तरूणां मुनयः पठन्ति गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ २५॥

एवं ब्रुवाणा विरहातुरा भृशं व्रजस्त्रियः कृष्णविषक्तमानसाः ।
विसृज्य लज्जां रुरुदुः स्म सुस्वरं गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ २६॥

गोपी कदाचिन्मणिपञ्जरस्थं शुकं वचो वाचयितुं प्रवृत्ता ।
आनन्दकन्द व्रजचन्द्र कृष्ण गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ २७॥

गोवत्सबालैः शिशुकाकपक्षं बध्नन्तमम्भोजदलायताक्षम् ।
उवाच माता चिबुकं गृहीत्वा गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ २८॥

प्रभातकाले वरवल्लवौघा गोरक्षणार्थं धृतवेत्रदण्डाः ।
आकारयामासुरनन्तमाद्यं गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ २९॥

जलाशये कालियमर्दनाय यदा कदम्बादपतन्मुरारिः ।
गोपाङ्गनाश्चुक्रुशुरेत्य गोपा गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ३०॥

भजस्व मन्त्रं भवबन्धमुक्त्यै जिह्वे रसज्ञे सुलभं मनोज्ञम् ।
द्वैपायनाद्यैर्मुनिभिः प्रजप्तं गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ५१॥

त्वामेव याचे मम देहि जिह्वे समागते दण्डधरे कृतान्ते ।
वक्तव्यमेवं मधुरं सुभक्त्या गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ५२॥

गोपाल वंशीधर रूपसिन्धो लोकेश नारायण दीनबन्धो ।
उच्चस्वरैस्त्वं वद सर्वदैव गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ५३॥

जिह्वे सदैवं भज सुन्दराणि नामानि कृष्णस्य मनोहराणि ।
समस्तभक्तार्तिविनाशनानि गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ५४॥

गोविन्द गोविन्द हरे मुरारे गोविन्द गोविन्द मुकुन्द कृष्ण ।
गोविन्द गोविन्द रथाङ्गपाणे गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ५५॥

सुखावसाने त्विदमेव सारं दुःखावसाने त्विदमेव गेयम् ।
देहावसाने त्विदमेव जाप्यं गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ५६॥

दुर्वारवाक्यं परिगुह्य कृष्णा मृगीव भीता तु कथं कथञ्चित् ।
 दुःशासवाक्यं सभां प्रविष्टा मनसा जुहाव गोविन्द दामोदर माधवेति ॥७॥

श्रीकृष्ण राधावर गोकुलेश गोपाल गोवर्धन नाथ विष्णो ।
जिह्वे पिबस्वामृतमेतदेव गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ५८॥

श्रीनाथ विश्वेश्वर विश्वमूर्ते श्रीदेवकीनन्दन दैत्यशत्रो ।
जिह्वे पिबस्वामृतमेतदेव गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ५९॥

गोपीपते कंसरिपो मुकुन्द लक्ष्मीपते केशव वासुदेव ।
जिह्वे पिबस्वामृतमेतदेव गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ६०॥

गोपीजनाह्लादकर व्रजेश गोचारणारण्यकृतप्रवेश ।
जिह्वे पिबस्वामृतमेतदेव गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ६१॥

प्राणेश विश्वम्भर कैटभारे वैकुण्ठ नारायण चक्रपाणे ।
जिह्वे पिबस्वामृतमेतदेव गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ६२॥

हरे मुरारे मधुसूदनाद्य श्रीराम सीतावर रावणारे ।
जिह्वे पिबस्वामृतमेतदेव गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ६३॥

श्रीयादवेन्द्राद्रिधराम्बुजाक्ष गोगोपगोपीसुखदानदक्ष ।
जिह्वे पिबस्वामृतमेतदेव गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ६४॥

धराभरोत्तारणगोपवेष विहारलीलाकृतबन्धुशेष ।
जिह्वे पिबस्वामृतमेतदेव गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ६५॥

बकीबकाघासुरधेनुकारे केशीतृणावर्तविघातदक्ष ।
जिह्वे पिबस्वामृतमेतदेव गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ६६॥

श्रीजानकीजीवन रामचन्द्र निशाचरारे भरताग्रजेश ।
जिह्वे पिबस्वामृतमेतदेव गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ६७॥

नारायणानन्त हरे नृसिंह प्रह्लादबाधाहर हे कृपालो ।
जिह्वे पिबस्वामृतमेतदेव गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ६८॥

लीलामनुष्याकृतिरामरूप प्रतापदासीकृतसर्वभूप ।
जिह्वे पिबस्वामृतमेतदेव गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ६९॥

श्रीकृष्ण गोविन्द हरे मुरारे हे नाथ नारायण वासुदेव ।
जिह्वे पिबस्वामृतमेतदेव गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ७०॥

वक्तुं समर्थोऽपि न वक्ति कश्चिदहो जनानां व्यसनाभिमुख्यम् ।
जिह्वे पिबस्वामृतमेतदेव गोविन्द दामोदर माधवेति ॥ ७१॥

इति श्रीबिल्वमङ्गलाचार्य विरचितं श्रीगोविन्ददामोदर स्तोत्रं सम्पूर्णम्

- by Bilvamangala Acharya, 

a 14th century Saint (date?) 

also known as "Lilasukha".

Shri Govind Damodar Stotram 

1) Kararavinde na padaravindam
Mukharavinde viniveshayantam
Vatasya patrasya pute shayanam
Balam Mukundam manasa smarami

I remember the infant Mukunda, Who sleeps inside a hollow Banyan leaf and Who by His lotus-hands, is putting His lotus-feet in His lotus-mouth.

2) Shri Krishna govinda hare murare
he natha narayana vasudeva
jihve pibasvamritam etad eva
govinda damodara madhaveti

“Shri Krishna! Govinda! Hari! Murari! O Lord, Narayana, Vasudeva!” O tongue, please drink only this nectar–”Govinda, Damodara, Madhava!”

3) vikretukama kila gopa-kanya
murari-padarpita-citta-vrittih
dadhyadikam mohavashad avocad
govinda damodara madhaveti

Though desiring to sell milk, dahi, butter, etc., the mind of a young gopi was so absorbed in the lotus feet of Krishna that instead of calling out “Milk for sale,” she bewilderedly said, “Govinda!”, Damodara!”, and “Madhava!”

4) grihe grihe gopa-vadhu-kadambah
sarve militva samavaya-yoge
punyani namani pathanti nityam
govinda damodara madhaveti

In house after house, groups of cowherd ladies gather on various occasions, and together they always chant the transcendental names of Krishna–”Govinda, Damodara, and Madhava.”

5) sukham shayana nilaye nije ‘pi
namani vishnoh pravadanti martyah
te nishcitam tanmayatam vrajanti
govinda damodara madhaveti

Even the ordinary mortals comfortably seated at home who chant the names of Vishnu, “Govinda, Damodara,” and “Madhava,” certainly attain (at least) the liberation of having a form similar to that of the Lord.

6) jihve sadaiva bhaja sundarani
namani krishnasya manoharani
samasta-bhaktarti-vinashanani
govinda damodara madhaveti

O my tongue, just always worship these beautiful, enchanting names of Krishna, “Govinda, Damodara,” and “Madhava,” which destroy all the obstacles of the devotees.

7) sukhavasane tv idam eva saram
duhkhavasane tv idam eva geyam
dehavasane tv idam eva japyam
govinda damodara madhaveti

This indeed is the essence (found) upon ceasing the affairs of mundane happiness. And this too is to be sung after the cessation of all sufferings. This alone is to be chanted at the time of death of one’s material body–”Govinda, Damodara, Madhava!”

8 ) shri krishna radhavara gokulesha
gopala govardhana-natha vishno
jihve pibasvamritam etad eva
govinda damodara madhaveti

O tongue, drink only this nectar (of the names), “Shri Krishna, dearmost of Shrimati Radharani, Lord of Gokula, Gopala, Lord of Govardhana, Vishnu, Govinda, Damodara,” and “Madhava.”

9) jihve rasajje madhura-priya tvam
satyam hitam tvam paramam vadami
avarnayetha madhurakaarani
govinda damodara madhaveti

O my tongue, you are fond of sweet things and are of discriminating taste; I tell you the highest truth, which is also the most beneficial. Please just recite these sweet syllables: “Govinda,” “Damodara,” and “Madhava.”

10) tvam eva yace mama dehi jihve
samagate danda-dhare kritante
vaktavyam evam madhuram su-bhaktya
govinda damodara mAdhaveti

O my tongue, I ask only this of you, that at my meeting the bearer of the sceptre of chastisement (Yamaraja), you will utter this sweet phrase with great devotion: “Govinda, Damodara, Madhava!”

11) shrinatha vishveshvara vishva-murte
shri devaki-nandana daitya-shatro
jihve pibasvamritam etad eva
govinda damodara madhaveti

“Shrinatha, Lord of the universe, form of the universe, beautiful son of Devaki, O enemy of the demons, Govinda, Damodara, Madhava!” O my tongue, just drink this nectar.

12) gopipate kamsa-ripo mukunda
lakshmipate keshava vasudeva
jihve pibasvamritam etad eva
govinda damodara madhaveti

“Lord of the gopis, enemy of Kamsa, Mukunda, husband of Lakshmidevi, Keshava, son of Vasudeva, Govinda, Damodara, Madhava!” O my tongue, just drink this nectar.